Kendinde olmak nedir bilmiyorduk, ben biliyordum da seslenmedim mi, bilmemezlik en iyisi değil mi? Bilenlerde zaten bizden uzakta hayatlarına devam mı ediyorlardı? Yaşamak denen şeyin ne olduğuna dair yığınla fikir sahibi olabilir insanlar. Temsillerine yakın olabilirlerdi bundan dolayı az mı kitap yazıldı; örneğin biri ne demişti binlerce yıl öncesi için; “ben zalimler çağında yaşayan bir alçaktım.”

Çayın, kahvenin uzağında davranıyorlardı kimileri de. Kimden yanaydı fikirler “o belde” de ne olmuştu da vazgeçmiştik birbirimizden. Nelere kurban etmiştik her ne varsa. Kırlara vardığımızda, doğanın dediğini unuttuğumuzda olmuştu belki bunlar o kadar da önemli değil nasılsa.

In me omnisspersestmihi birden anımsadım, memleketimi ve ne olduğumu kendimde olmayı. Bir yazar yıllar önce keşfetmişti bu tümcenin anlamını belli ki. Zerre ulaşamazdım bunca çabaya karşın çünkü kendimde olan şeye ulaşmam için önce ekmek parasının nasıl olacağını ve onca şeye nasıl karşı duracağımı öğrenmem gerekiyordu. Densizliklerini bilmeyen, usturlabı şaşmış insanlar haklı olduklarını düşüneceklerdi elbette. Bildiğim ne varsa artık hükmü kalmadı. Herkes benden daha bilgili nasılsa.

İşte böyle böyle birazda ailemden uzakta, olsa olsa sosyopatça olan bu haksızlık sonunda, ben de kendimi bir yerlerde unutmuş olabilir miyim? Oysa nereden geldiğim ve nereye varacağım da belliydi. Kimden ayrılmıştım ki bu dingin hükmü bana verdiler. Ben de aldırış etmedim zaten, bu benim için en iyi olan değil mi? En iyi olan zaten doğaya karşı olmak mı?

Bir filozofa göre doğaya yakın olmak parça parça olmak “yabancı”laşmak değil mi? Bu yabancılaşma korkusunu en son ne zaman yaşadı bir uygarlık olarak Batı; taç pencere de yer alan o korku horrorvacui.

Bizse şimdi daha çok beceriyoruz bu yıkımı, bize ne denli yabancı doğa, elimizden geleni ardımıza koymuyoruz. ReivisedMedialIslamıc Word-List. Bizim var ettiğimiz kelimemi ingenia. Hâlâ terribleTurc! Esrarın hükmünü, gerçeğe tercih eden ve bunları gittikçe biçen, gerçeği biçen toplum başka yoktur bu devirde. Bu liste olsa olsa Ortaçağ’da Hristiyanlar için yapılırdı. Şimdi her din için yapılabiliyor. Biz şimdi Cumhuriyet değil miyiz?

Bizim düzenlenmiş bir listemiz var mı? Bu listeyi artık Türkçe üzerinden yapmanın günah, hatta haram olduğunu söyleyen bilimle zerre ilişkisi olmayan kişiler çok rahat açıklamalar yapabiliyor. Daha önce de açıkladım; dil yaşar, sen dil için kelime üretmezsen, dilin başkalarının olur. Herkes bilmediği alanda kolayca hareket edebiliyor. İşte bu yaklaşım aslında kendilerine ait bir “o belde” hali olarak görülüyor. Oysa liste belli değil miydi? Neden artık yalnızca yabancı olarak görülüyor Türkçe. Birinci, asli dilimiz değil mi Türkçe, ikincil dil olduğunda ne olduğunu görmedik mi? 13. Yüz yılda Papa VIII Gregorius,Hıristıyanlar arasındaki kavgayı gördüğünde Auditatremendi dediğinde dilimiz neydi ve kim egemendi onca yıl..! Nasılsa asıl okuması gerekenler okumayacak, bunca Latince İngilizce için özür dilerim. Yalnız Uluslararası bir makale dili olabileceğimizi biliyorum, aslen Türkçe…