Turgut Uyar’ın Terziler Geldiler şiirini İsmet Özel’den dinlediniz mi? Youtube’da var muhakkak dinleyin, şiir okumayı beceremeyen benim için en güzel şiir okuyan şair şüphesiz İsmet Özel. Fakat bu şiiri daha önce bu Youtube denen şey yokken, Turgut Uyar’dan kaç kere okudum hatırlamam, bir de bizim zamanımızda çokça meşhur olan bir dize vardı; “Sen uzaktan uzağa peynir kestin mi, Ahmet Abi!”, evet Mendilimde Kan Sesleri şiiri. Ahmet Arif için bu şiirin yazıldığını yıllar yıllar sonra öğrenecektim. Bu ikisi arasında bir bağ yok, yalnız öyle aklıma geldi, ikisi de aynı zamanlarda çok okuduğum şairler ondan.
Benim için terzilerin özel bir anlamı vardır, dedem bir terziydi, annem de dedemden öğrendi terziliği. Bu terzilik benim için hep önemli oldu. Hâlâ yazdığım şiirlerde, yazılarda terzi kelimesinin, ben de özel bir anlamı vardır. Söylenceye göre İdris peygambere taltif edilen terziliğin, bize ulaşması da ayrıca tuhaf bir çağrışıma neden olur ben de. İdris adındaki gizem de burada kendine yer bulur; kelimenin kökeni; tahsil etmek, yani biraz da bilgi sağlamakla bağı olduğunu düşününce terziliğin, terzi olmak, terzilik bilgeliği de işaret eder adeta. Öyle ya, daha sonra masallara konu olan ve günümüzde kullandığımız deyim gibi, Kral çıplak!
Yılların içinden belki de ilkelliği terziler bir şekilde alıp atarlar bizden, giyinmek adeta biraz da özgüvenin belirtisi değil midir? Moda artık dangalaklık seviyesine gelse de en iyi kumaşlar biraz da en zenginlerin ahlakı haline gelmedi mi? Örneğin kırmızı, mavi rengi elde etmenin zorluğundan dolayı İsa ve annesi hep kırmızı ve mavi renk içinde resmedilmedi mi? Bizans’ın muhteşem rengi de öyle olmadı mı?
Günümüzde kralların, soyluların dışında artık zengin olanlar da pek çok giysileri renkleri giyebiliyorlar. Hatta burjuvanın ortaya çıktığı zamanlarda artık kralların, soyluların, İsa’nın renginde beni de resmedeceksin demedi mi baniler. Artık herkes eşit olmuştu zenginlik sayesinde, yani artık bir meleğin birilerinin alnını sıvazlamasına gerek kalmadı, entelektüel olmanın da. Böyle böyle çok daha eşit oldu insanlar giyim, kuşam sayesinde ilkin. Yani artık tahsil etmeden de zengin görünebilir insanlar, bu epey beceri işi olsa da hâlâ. Çok şık diye addedilen bir giysi üzerindeyken, ayrıksı, snop da görünebilir insan, bir kot pantolonla oldukça kültürlü. Öyle ya kültürü pop olarak algılarsak, pek çok bilgisayar, yazılım ustası, kendilerini hep şort, tişört kot pantolonla göstermediler mi televizyonda.
Giyim kuşamımız bugün hangi çevreye ait olduğumuza da işaret etmez mi? Etmeyebilir, örneğin belirli bir temsilin erki olan ütülü pantolonla, kot pantolon aynı dizge –sistem- içinde yer edinebilir, o kadar önemli mi? Eskiden bunları anlatırken disiplinler arası bağdan dolayı pek çok şeyi incelemek sorun olurdu, şimdi her şey sağanak halinde, dedemin diktiği ceket, annemin ütülediği pantolon, temsilin zor halkası mı, bu nasıl oldu, karmaşa artık hiç bitmeyecek gibi?
